Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) Lideri Prof. Dr. Numan Kurtulmuş’un Birleşmiş Milletler’in 10 Aralık 1948 yılında kabul ettiği İnsan Hakları Üniversal Beyannamesi

Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun, insanlık ailesini hürmet, dostluk, barış, adalet, özgürlük, eşitlik üzere etik ve bedelli ülküler etrafında buluşturmak üzere 10 Aralık 1948 yılında kabul ettiği İnsan Hakları Üniversal Beyannamesi’nin üzerinden 75 yıl geçti. 

Geride kalan 75 yıllık sürece baktığımızda, insanlığın farklı kıtalarda, farklı vakit dilimlerinde birçok sınamadan geçtiği ve birçoklarında global ölçekte sınıfta kaldığı maalesef ortadadır. Dün Irak, Suriye, Srebrenitsa, bugün ise Gazze; insanlığın ve insan haklarının can çekiştiğinin kanıtıdır.

“Tüm beşerler özgür, kıymet ve hak bakımından eşit olarak doğarlar. Akıl ve vicdana sahiptirler. Birbirlerine karşı kardeşlik niyetleriyle davranmalıdırlar” davetinde bulunan Beyanname’nin sadece birinci unsuru bile tam mânâsıyla uygulanabilseydi, insan onurunu, hayatını ve geleceğini hiçe sayan bu dramların hiçbiri yaşanmayabilirdi. 

Gelinen noktada açıkça görülmektedir ki; dünya devletleri imza attıkları bu Beyanname’nin gerektirdiği sorumluluktan kaçınmışlardır.

İnsan hakları kozmiktir ve herkesi eşit biçimde kapsamalı, korumalıdır. Kimilerinin eşit fakat kimilerinin daha fazla eşit olduğu bir dünya sisteminin sürdürülebilir olmadığı aşikârdır.

Savaşlar, göçler, yabancı düşmanlığı, ırkçılık, şiddet ve hak ihlalleri her gün daha da büyüyen devasa problemlerimizdir. Bu meyanda mevcut kurumların tekrar yapılandırılması zorunluluğa dönüşmüştür. Türkiye olarak insanlığın geleceği için inisiyatif almaya ve öncülük etmeye her vakit hazırız.

Bu fikirlerle, 10 Aralık Dünya İnsan Hakları Günü’nün, başta savaş ve soykırımın yok ettiği Gazzeliler olmak üzere tüm dünya için bir çıkış kapısı, bir tahlil noktası, bir kurtuluş vesilesi olmasını diliyorum.