İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Lideri Ekrem İmamoğlu, AB Türkiye Delegasyonu ve AB ülkeleri Türkiye büyükelçileri ile yemekli çalışma toplantısında bir ortaya geldi. İmamoğlu, “Dünyamız, sıkıntıların karmaşık ve süreklilik arz ettiği bir ‘çoklu kriz’ devrine girmiştir. Tahlilleri ise otoriter bir idarede değil, farklı paydaşların dahil olduğu iş birlikçi bir yaklaşımda bulunabilir. Tüm aktörlerin katkıda bulunabileceği kapsayıcı kamusal alanları ve kurumları nasıl yaratabiliriz? Sormamız gereken soru budur” dedi. 60 yılı aşan Türkiye-AB alakaları hakkında da konuşan İmamoğlu, “Şu anda Türkiye’nin AB seyahati çıkmaz bir yola dönüşmüştür… Ancak Türkiye ve AB ortasındaki bağların bugün donma noktasına gelmiş olmasının tek nedeni de Türkiye değildir. AB’nin de Türkiye’ye bakış açısını değiştirme vakti gelmiştir” diye konuştu.

İBB Lideri Ekrem İmamoğlu, AB Türkiye Delegasyonu ve AB ülkeleri Türkiye büyükelçilerini ağırladı. Artİstanbul Feshane’de gerçekleşen yemekli çalışma toplantısına, Almanya, Avusturya, Çekya, Estonya, Finlandiya, Fransa, Hırvatistan, Hollanda, İrlanda, İsveç, İtalya, Letonya, Lüksemburg, Litvanya, Macaristan, Portekiz, Romanya, Slovakya ve Yunanistan’dan Başkonsolos ve Büyükelçi seviyesinde temsilciler katıldı. Çalışma toplantısında iç ve dış gündeme dair kıymetli açıklamalar yapan İmamoğlu şunları söyledi:

“MAALESEF MUHALEFET OLARAK BU BEKLENTİYE YANIT VEREMEDİK”

“Türkiye hem içeride hem de bölgesinde tekrar güç bir periyottan geçiyor. Mayıs 2023 seçimlerine giderken Türkiye’mizde esaslı bir değişim isteği vardı. Bu istek yalnızca 21 yıldır ülkemizi yöneten iktidarın değişmesine yönelik değildi. Son 10 yılda kutuplaşmadan, siyasal çalkantılardan, iktisadi krizlerden ve adaletsizlikten bıkmış halkımız, Cumhuriyetimiz ikinci yüzyılına girerken yeni bir başlangıç

yapmak istiyordu. Maalesef muhalefet olarak bu beklentiye karşılık veremedik. Önümüzdeki devirde kusurlarımızdan dersler çıkartıp milletimizin değişim dileğini hayata geçirecek bir siyaset inşa etmek zorundayız. Bunun için yeni yaklaşımlar, yeni bir lisan, yeni takımlar, yeni bir örgütlenme, hülasa güçlü, yeni bir siyaset gerekiyor.

“TOPLUMUN KÖKTEN VE KAPSAMLI BİR DEĞİŞİM TALEBİ VAR”

Yeni ve demokratik bir siyasi kültürün inşası Türkiye’nin kurucu partisi olan Cumhuriyet Halk Partisi’nin kendini esaslı bir formda yenileyerek önümüzdeki periyodun gereksinimlerine karşılık vermesiyle mümkündür. Türkiye’de demokrasi her vakit uğruna çaba verilen bir dava olmuştur. Türkiye’nin tarihi derinlere giden dirençli ve güçlü bir demokrasi iradesi vardır. Bunu birçok vakit sizlere hatırlatma gereksinimini hissediyoruz. Nitekim güçlü bir demokrasi tarihi vardır Türkiye’nin. Kuşkusuz, Türkiye’nin bilhassa genç kuşakların hasretle beklediği yeni bir öyküye muhtaçlığı var. Toplumun kökten ve kapsamlı bir değişim talebi var. Biz tam da burada bunun uğraşını veriyoruz. Bugün kesimi olduğum Cumhuriyet Halk Partisi’ndeki tartışma, bu değişim beklentisine nasıl karşılık verilebileceği tartışmasıdır.

“2022’YE NAZARAN NE TÜRKİYE NE DE DÜNYA DAHA ÂLÂ BİR NOKTADA”

Sizler çok âlâ biliyorsunuz, Türkiye güç bir coğrafyada bulunuyor. Tıpkı vakitte, dünyanın da pek çok açıdan yenilendiği çalkantılı bir periyodun içindeyiz. Güçler istikrarının sarsıldığı, global güvenlik mimarisinin değiştiği, ekonomik globalleşmenin yine formlandığı, çoklu krizlerin olduğu, güçten savunmaya bütün dünyanın dönüştüğü bir devir bu. Savaşlar ve sivilleri amaç alan çatışmalar Türkiye’nin kesimi olduğu bu bölgede ne yazık ki ağırlaşmış durumda. Bu türlü bir dönüşüm devrinde Türkiye’nin önündeki seçenek yelpazesi de süratle değişiyor. 2022’ye nazaran ne Türkiye ne de dünya daha güzel bir noktada. Geçen sene sizlerle bir ortaya geldiğimizde, Rusya’nın Ukrayna işgalinin şimdi birinci ayını geride bırakmıştık. Rusya’nın Karadeniz’in kuzeyinde başlattığı haksız savaş, yaşadığımız jeopolitik fırtınanın yalnızca bir evresiydi ve geçen hafta bu savaş coğrafyasına acı bir formda yenisi daha eklendi.

“FİLİSTİN’DE YAŞANANLARI ENGELLEYEMEMİŞ OLMAK, KUŞKUSUZ HEPİMİZİN SORUMLULUĞUDUR”

İsrail-Filistin çatışmasının geldiği dehşetli durum, çağdaş Ortadoğu’nun kronik problemlerine kalıcı ve adıl tahliller üretememiş olmamızın en besbelli göstergesidir. Çağdaş dünya olarak güzel bir imtihan veremedik. Burada ‘biz’ diyorum, zira Ukrayna’da, Suriye’de, İsrail ve Filistin’de yaşananları engelleyememiş olmak, kuşkusuz hepimizin sorumluluğudur. Konutlarından ve kentlerinden kaçan milyonlarca sığınmacı, ölen binlerce insan, yok edilen kentler, bizim kolektif sorumluluğumuzdur. Bir mukadderat birliği içerisinde olduğumuzun farkına varma vakti gelmiştir.

“SAVAŞIN DA BİR HUKUKU VARDIR”

Filistin ve İsrail ortasındaki şiddetin tırmanmasından, sivillerin amaç alınmasından ve savaş hatalarına varabilecek vahim olayların yaşanmasından büyük keder ve kaygı duyuyoruz. Hangi taraftan gelirse gelsin sivillere karşı hücumlar asla kabul edilemez. Savaşın da bir hukuku vardır. Filistin probleminin ne kadar derin ve karmaşık olduğunu çok yeterli biliyoruz. Filistin-İsrail sorununun tahlili, sonuçları yönetmekten değil, problemlerin temelinde yatan sebepleri ortadan kaldırmaktan geçmektedir. BM kararları ile uyumlu, kalıcı ve adil bir tahlilin en yakın vakitte diyalog yoluyla bulunması için daima birlikte çalışmamız gerekmektedir. Bu savaşlar hepimizi içine çekmeden evvel üzerimize düşeni yapmalıyız.

“DÜNYA ‘ÇOKLU KRİZ’ PERİYODUNA GİRMİŞTİR”

Avrupa’nın kendi içerisinde farklı sıkıntıları önceliklendirdiğinin farkındayım. İki hafta evvel Floransa Belediye Lideri Dario Nardella ve Paris Belediye Lideri Anne Hidalgo’nun bir arada düzenlediği bir toplantı için Floransa’daydım. 15 Avrupa kentinin lokal yöneticileri ile siyasette popülizmin yeri ve demokrasilerde ortaya çıkan otoriterlik tehlikesini konuşmak üzere bir ortaya geldik. Orada söylediklerimin bir kısmını burada altını çizerek, sizlerle paylaşmak isterim: Dünyamız, meselelerin karmaşık ve süreklilik arz ettiği bir ‘çoklu kriz’ devrine girmiştir. Tahlilleri ise, otoriter bir idarede değil, farklı paydaşların dahil olduğu işbirlikçi bir yaklaşımda bulunabilir. Tüm aktörlerin katkıda bulunabileceği kapsayıcı kamusal alanları ve kurumları nasıl yaratabiliriz? Sormamız gereken soru budur. Klasik siyasal kurumlar yeni gereksinimlere yanıt veremiyor. Türkiye dahil birçok ülkede siyasal rejimler kabuk değiştirirken, kozmik demokratik bedelleri tehdit eden otoriter anlayışlar güçleniyor.

“BEN BU YENİ HALKÇILIĞA İNGİLİZCE ‘PEOPLE-İSM’ DİYORUM”

Ben bu otoriter-popülist dalgadan çıkışı bir kaç boyutta düşünüyorum. Birincisi mahallî siyasetin değerinin altını çiziyorum. Mahallî siyaset ulusal siyasetin altında, hiyerarşide ikinci sınıf bir siyaset alanı değildir. Tam bilakis ulusal ve lokal siyaset ortasında sağlıklı bir diyalog ve etkileşim olmalıdır. Ulusal strateji yerelden beslenmelidir. Güçlenen mahallî idareler toplumu bütünleştirir, zorluklarla baş etme kapasitesini artırır.”

İkinci olarak; popülist otoriterliğe karşı, halkın muhtaçlıklarını ve beklentilerini merkeze koyan, yeni ve coşkulu bir halkçı yaklaşım tasarlamamız gerekiyor. Ben bu yeni halkçılığa İngilizce ‘people-ism’ diyorum. Popülizme karşı ‘people-ismi’ öneriyorum. Popülizmle karmaşık bir teknokrasi ve partilere sıkışmış bir siyaset ile başa çıkamayız. Yeni halkçılık, vatandaşlara idarenin asli, eşit ve özgür aktörleri olduklarını hissettirecek bir siyasal lisan ve gündemdir.

Üçüncü olarak; demokratik uğraşta memleketler arası dayanışmanın ve karşılıklı öğrenmenin gerekliliğinin altını çiziyorum. Bu dayanışma ve uyum bilhassa lokal idareler ortasında olmalıdır.

“AB’NİN DE TÜRKİYE’YE BAKIŞ AÇISINI DEĞİŞTİRME VAKTİ GELMİŞTİR”

Peki böylesine sıkıntı bir periyotta, Türkiye ve AB ülkeleri ortasındaki dayanışma nasıl olmalı ve nereye hakikat evrilmeli? Üzülerek görmekteyiz ki, Türkiye ve Avrupa Birliği bağları son yıllarda düzgünce gerilemiştir. Geçmişin kusurları ve kaçırılan fırsatlardan ders alarak bu bağların sürdürülebilir bir hale gelmesi iki taraf için de gereklidir. AB’nin genişleme siyasetlerinde konuşulurken pek çok ülkenin isimlerinin zikredilip, Türkiye’nin isminin dahi zikredilmemesi, 60 yılı aşkın bir diyalog ve 20 yılı aşan tam üyelik sürecinin başarısızlığına işaret etmektedir. Şu anda Türkiye’nin AB seyahati çıkmaz bir yola dönüşmüştür. Türkiye’nin bu başarısızlıktaki sorumluluğunun farkındayız. Avrupa Kurulu’nun son Osman Kavala kararı da bunu teyit eder niteliktedir. Ama Türkiye ve AB ortasındaki bağlantıların bugün donma noktasına gelmiş olmasının tek nedeni de Türkiye değildir. AB’nin de Türkiye’ye bakış açısını değiştirme vakti gelmiştir.

“AB’NİN TÜRKİYE’YE, TÜRKİYE’NİN DE AB’YE HER ZAMANKİNDEN DAHA ÇOK MUHTAÇLIĞI VAR”

Türkiye bugün dünyanın en fazla mülteciye sahip olan ülkesi. Bu büyük bir yük. Global göç dalgaları, ülkeleri ve iç siyaseti sarsmaya devam edecek. Göç veren ve alan ülkeler ortasındaki hudutlar tansiyon alanları olmaya devam edecek. Global bir göç rejimine, bu yükün eşit ve adil dağıtılmasına gereksinimimiz var. AB ile bağlantılarımızda sürecin tekrar canlandırılması için iki taraf ortasındaki itimat bağının onarılması ve buna yönelik bir dilek ve niyetin yine oluşturulmasına muhtaçlığımız var. Türkiye’de iktidarlar değişir ancak bu ortadaki baht birliğinin bozulduğu manasına gelmez. Türkiye ve AB’nin geçmişleri kadar gelecekleri de birbirinden ayrılamayacağına nazaran, mevcut güvensizlik ortamının değişmesine odaklanılmalıdır. Dünya çok merkezli bir global yapıya gerçek evrilirken, AB’nin Türkiye’ye, Türkiye’nin de AB’ye her zamankinden daha çok muhtaçlığı var.

“KRİZLER BİZİ BİRBİRİMİZE YAKINLAŞTIRMALI”

Türkiye ve AB’yi oluşturan ülkeler yalnızca bugün değil, yüzyıllardır bir baht birliği içerisinde. Bu baht birliği gündelik siyasete, değişen iktidarların kısa periyotlu çıkarlarına kurban edilmemeli. Karşılaştığımız krizler bizi birbirimize yakınlaştırmalı. Ben lokal aktörleri ve kentleri demokrasinin umut ışığı olarak görüyorum. Dayanışma ruhu ve güçlü bir gelecek umuduyla hepinizi selamlıyorum.”