Çünkü çok düzgün biliyor ki, gazetecinin kaleminden dökülen bir haber, objektifinden yansıyan bir imaj attığı tonlarca bombadan çok daha etkili!

Filistinli gazeteciler ise, canları kıymetine da olsa işgali, zulmü ve soykırımı tüm çıplaklığı ile aktarmayı sürdürüyor. Meslektaşlarımız İsrail’in katil bir devlet olduğunu tüm dünyaya göstermek istedikleri için katlediliyor. Bizler bu inançla mesleklerini icra eden ve işgalci İsrail tarafından öldürülen Filistinli gazetecilerin kısılan sesi olacak, zulmü ve soykırımı haykırmaya devam edeceğiz.

MESLEKTAŞLARIMIZIN BAYRAĞINI BİZ TAŞIYORUZ!

Ortadoğu’nun en demokratik, en gelişmiş ve basına en fazla özgürlük veren  ülkesi… Bu palavralarla dolu cümle, uluslararası basının yıllardır manşetlerinden, köşelerinden düşmeyen ve bir o kadar da iki yüzlü bir söz. 2000 yılından 2023’e kadar 55, son savaşta da neredeyse 100 gazeteciyi katleden bir ülke için kör göze parmak sokarcasına bir palavra hem de… Gelin bu palavralarla dolu illüzyona biraz daha yakından bakalım.

ULUSLARARASI BASIN VİCDAN İMTİHANINI KAYBETTİ

7 Ekim’den sonra Türkiye’den yaklaşık 100 gazeteci, Gazze’ye girme ihtimali olmadığı için işgal altındaki Filistin topraklarında savaşı takip etmeye başladı. Ben de o gazetecilerden biri olarak hem Gazze’de hem de işgal altındaki topraklarda yaşanan soykırımı adım adım izledim. Her ne kadar gazetecilere basın özgürlüğü sağlıyor üzere görünse de İsrail, medyayı sıklıkla propagandasını dünyaya aktaracak araç olarak kullanıyor. O denli ki 2 ayı aşkın müddettir Gazze Şeridi’ne tonlarca bomba atan, binlerce sivili katleden işgalciler; Gazze tarafından gönderilen ve tesiri epeyce düşük füzeler ile tüm dünyaya İsrail’in ne kadar inançsız ve ne kadar önemli bir taarruz altında olduğunu anlatmaya çalıştı. Milletlerarası basın da buna çanak tuttu lakin bölgedeki vicdan imtihanını ne yazık ki kaybetti.

SON NEFESİMİZE KADAR…

Yabancı basın taraflı yayınlarıyla kimi vakit pes dedirtecek işlere imza atsa da Türk basını bölgede gerçekleri anlatmaya, gördüklerini an be an aktarmaya devam etti. Bu süreçte Türk basını İsrail tarafından önemli baskılara, tehditlere ve tacizlere de maruz kaldı. Bir gazeteci olarak ben de bölgede kimi vakit saatlerce hudut kapısında tutuldum, kimi vakit hakarete uğradım. Bardağı taşıran son damla ise askerlerin bana karşı silahlarını doğrultması oldu. Hukukun yalnızca İsrail vatandaşları faydasına işletildiği bir ülkede önemli vefat tehlikesi altında Filistinlilerin yaşadıklarını aktarmaya çalıştık.

GAZETECİNİN EN BÜYÜK İMTİHANI

Bölgeye giden her gazeteci bir manada vefatı de göze alıyor. Bu kanaatle çalışma yapsak da neredeyse her gün gazeteci meslektaşlarımız ve aileleri maksat alındı gerek Gazze’de gerekse Lübnan’da. Tıpkı vakitte olay yerine bu kadar yakın olup, bu kadar ulaşamaz olmak bir gazetecinin en büyük imtihanı olsa gerek. Her gün gözümüzün önünde düşen bombalar ve yıkılan hayatları kayıt altına alırken bir yandan da kendime şu kelamı verdiğimi hatırlıyorum: Onlar, gazetecileri öldürerek gerçekleri susturabileceklerini sanıyorlar fakat yanıldıkları bir şey var; o da bayrağı asla düşürmeyeceğiz. Meslektaşlarımızın uğruna canlarını feda ettiği gerçekleri, bizler de son nefesimize kadar aktarmaya devam edeceğiz.

BM VE GÜVENLİK KURULU NEDEN SESSİZ?

Dünya genelinde 192 BM üyesi ülke, savaş ve sıcak çatışma yaşanan bölgelerde gazetecilerin korunmasını memleketler arası kanunlarla tahahhüt ediyor. BM’nin dünyanın dört bir tarafında gazetecilerin hukukunu muhafaza altına almışken, Filistin topraklarında yaşananlara karşı sessiz kalması ve hiçbir formda harekete geçmemesi yansılara sebep oluyor.

1948’den beri işgalci İsrail’in zulmüne ve baskısına maruz kalan Filistin halkı tam 75 yıldır dünya devletleri ve yeryüzünde adaleti ve güveni tesis edeceği iddiası ile kurulan Birleşmiş Milletler tarafından yalnız bırakıldı. Özellikle 7 Ekim’den sonra Gazze’de yaşanan soykırım, İsrail eliyle insanlığın katledilmesi, buna reaksiyon gösteren halkların sokağa dökülmesine karşın karar vericilerin sergilediği duyarsız yaklaşım büyük reaksiyon çekiyor.

Özellikle devlet terörü işleyen İsrail’in yaşananları dünyaya duyurmaya çalışan gazetecileri de maksat alması ve Gazze Şeridi’nde öldürdüğü gazetecilerin sayısının İkinci Dünya Savaşı’ndan (1939-1945), Vietnam Savaşı’ndan (1955-1975) ve Kore Savaşı’ndan (1950-1953) fazla olması İsrail’in savaş cürmü işlediğinin açık göstergesi olarak ifade ediliyor.

Küresel insani sistemin daha adil olması ve tesirli bir biçimde çalışabilmesi için bir araya gelen bu devletler, dünyanın gözü önünde yaşanan soykırıma karşı somut bir adım atmadığı ve bölgedeki gazetecilerin güvenliğinin sağlanması gayesi ile rastgele bir teşebbüste bulunmadığı, hatta devletlerin İsrail’e karşı destek açıklamalarında bulunduğu görülüyor.

Son iki aydır ekranların  önünde şahit olunanlar, insani bedellerin unutulduğu ve memleketler arası standartların  tarafgir halde belirlendiğinin ispatı niteliğindedir. Acaba ‘Hangi tablo insanlığı, unutulan bedelleri ve milletlerarası standartları BM ve Güvenlik Konseyi’ne hatırlatacak?’ ve dünya halklarının özgür haber alma hakkı, gazetecilerin vazifelerini özgürce yerine getirebilmeleri ve yaşam haklarının korunması için vazifelerinin başına dönecekler, merak konusu!

KAYNAK: GAZZETE