Özgür Özel: “En Düşük Emekli Maaşı 1 Minimum Fiyat Olana Kadar Uğraşa Devam Edeceğiz. Bütün Emeklileri Uğraş ve Direnişe Davet Ediyorum”
CHP Genel Lideri Özgür Özel, “Bu hafta kümemizin Meclis’te ve kurulda üzerinde duracağı birinci amaç 17 bin liradır. En düşük emekli maaşı 1 taban fiyat olana kadar gayret edeceğiz. Emeklinin 10 bin lira yaptığın bu artırımı, birinci önce 17 bin liraya çıkarana kadar Türkiye‘deki bütün emekliler ve CHP’liler iki elimiz yakanızdadır. Yakanızı bırakmayız, bu artırımı alacağız. 10 bin lirayı muvaffakiyet üzere anlattılar. Artık eminim ki bu itirazlar üzerine bir düzeltmeye yeltenecekler. O denli 1-2 bin lira seyyanen artırımı kabul etmiyoruz. En düşük emekli maaşını minimum fiyat yapacak, 7 bin liralık artırımı alana kadar bütün emeklileri uğraş ve direnişe davet ediyorum” dedi.
CHP Genel Lideri Özgür Özel, TBMM küme toplantısında gündeme ait değerlendirmelerde bulundu. Özel, şunları söyledi:
“Dün çok sayıda milletvekilimiz, Parti Meclisi üyemiz, Yüksek Disiplin Heyeti üyemizle birlikte Tunceli’deydik. Evvelki periyot milletvekilimiz, TBMM Başkanvekili Kamer Genç’i vefatının 8’inci yılında Tunceli’de mezarı başında andık. Kamer Abi, TBMM Genel Heyeti’nin elbet en renkli simalarından, muhalefet anlayışı, kelamının gerisinde durmasıyla, direnci ve cüretiyle vatana, millete, bayrağa, ülkeye, Atatürk unsur ve ihtilallerine olan bağlılığı ile hepimize örnek bir milletvekiliydi. Biz, birinci milletvekili olduğumuz günlerde Kamer Bey’in yakınında oturmak, sohbet etmek, onunla fotoğraf paylaşmak, biz genç milletvekilleri için kolay kolay elde edemeyeceğimiz bir heyecandı. Sonra Kamer ağabeyle 4 yıl boyunca birlikte çalıştık. Sonuna yanlışsız hastalandı. O süreçte daima onunla birlikte olan bizlere ‘Bakalım seneye beni nerede bulacaksınız, ben aranızda olmam’ dediğinde kelam vermiştik. 2016 yılının 22 Ocak’ında 2,5 metre karın, tipinin altında ona kelam verdiğimiz üzere Nurettin Demir, Veli Ağbaba ve ben ellerimizle onu toprağına kümemiz ismine teslim ettik. O günden bu güne her 22 Ocak’ta biz oradayız. Her 22 Ocak’ta grubumuzdan çok sayıda arkadaşımız orada oluyor. Biz hem Kamer ağabeye hasretimizi ve vefamızı lisana getiriyoruz. Hem söylediği kelamın gerisinde duran, bir söz eksik konuşmayan, bir adım geri atmayan, bir santim eğilmeyen zira biz bir santim eğilirsek birilerinin bu milleti diz çöktüreceğini bilen, hem kararlı, güçlü, inatçı siyasetin timsali. Cumhuriyet’in ne demek olduğunu hepimize hatırlatan bir hayat öyküsünü orada tekrarlıyoruz. 1940’ta doğuyor Kamer Genç, ilkokul çağına kadar kendi tabiriyle keçi kovalıyor. ‘Sonra bir karar verilir burada’ diyor, ‘Çocuk keçinin peşinden mi gidecek, okula mı gidecek’ diye. ‘Ben’ diyor ‘Okula gittim.’ Karda kışta, yürüyerek gidiyor. Senelerce yatılı okulda kalıyor. Lakin en sonunda 1940’ta Tunceli’nin Nazimiye ilçesinin Ramazan köyünden bir çocuk çıkıyor ve geliyor Danıştay’da tetkik hakimi, TBMM’de milletvekili oluyor. Aslında Cumhuriyet’in, coğrafyanın dezavantajlarına karşın nasıl bir fırsat eşitliği yaratabildiğini hepimize gösteriyor. Bugünlerde ise birebir mahallede tahminen doğan lakin bir tanesi mahallenin gecekondu kısmında, bir tanesi yeni yerleşime açılmış yeni bloklarda doğan iki çocuk birbiri ile ortadaki farkı kapatamayacak kadar geriden başlıyor. Bugün gelen bu eşitsizliği 1940’ların Ramazan köyündeki Kamer Genç’in hayat kıssasını görünce Cumhuriyet’in ne demek olduğunu, Cumhuriyet’in kazanımlarının ne demek olduğunu, Cumhuriyet’e halkçılık unsuru üzerinden sarılmanın ne kadar değerli olduğunu bir sefer daha hatırlıyoruz. Ben Kamer Genç’i hepimiz ismine bir kere daha rahmet ve minnetle anıyorum. Diyorum ki, ‘Yaşasın cumhuriyet.’
“MİLLETİN KAYGISI YÜKSEK FİYATLAR VE ENFLASYON”
Çok gündem var, burada küme toplantısı 2 saat sürebilir şayet Recep Tayyip Erdoğan’ın söylediklerine yanıt verme meşguliyetine girersek. 1 saat de Devlet Beyefendi için konuşuruz Devlet Bey’in söylediklerine karşılık verme meşguliyetine girersek. Lakin milletin sıkıntısı ne Tayyip Bey’in, ne Devlet Bey’in söyledikleri. Milletin kederi hayat kederi. Milletin sıkıntısı geçim zahmeti. Milletin kaygısı yüksek fiyatlar ve enflasyon. O yüzden Tayyip Bey’in hakaret, polemiklerini ve Devlet Bey’in hakaretlerini, iftiralarını bir kenara bırakıyoruz. Biz milletin kaygısı ile dertlenmeye, onları bu kürsüden lisana getirmeye devam edeceğiz. Adalet ve Kalkınma Partisi’nin 22’nci yılında ülke her bahiste makûs yönetiliyor. Buna kuşku yok. En büyük sorun mutfakta. En büyük sorun mutfaktaki, cüzdandaki yangın. Ayın sonunun gelmemesi, alınan maaşların yetmemesi, hatta artık bir yerden alınan borçla, eski borçların kapatılmaya çalışılıp artık döndürülemez hale gelmesi… Yurttaşlarımız makus ekonomi idaresinin aldığı kararlar sonucunda her geçen gün biraz daha yoksullaşıyor, fakirleşiyor. En büyük zorluğu da bugünlerde çokça lisana getirmek zorundayız. Emeklilerimiz çekiyor. ‘En büyük zorluğu onlar çekiyor’ deyince oradan bir emekli tek başına alkışa başladı. ‘Emekli olduğum için sana teşekkür ediyorum’ diyor. Tayyip Erdoğan, 2024 yılını emekliler yılı ilan etmişti. Fakat 2024 yılı adeta iktidarın emeklilerle dalga geçtiği, alay ettiği yıl haline dönüştü. Herkes zahmette elbette fakat en çok rahat etmesi gerekenler en büyük külfette. Kim en çok rahat etmesi gerekenler? Yıllarca çalışıp bu devlete ve millete öğrenci yetiştiren öğretmenler, hudut uzunluklarında bayrak dalgalansın diye vazife yapan askerler, uzman çavuşlar. Kim bu emekliler? Hepimizin karnını doyuran aşçılar, hepimizin üstünü giydiren terziler, hepimizin çocukları okulda okuduktan sonra ayrılınca o sınıfları temizleyen hademeler, müstahdemler, vazifeliler. Bindiğimiz otobüsleri kullanan sürücüler. Hepsi emekli oldular. Yıllarca bu ülkeye hizmet ettiler. Kimi masa başında dirsek çürüttü, kimi alnının terini sokaklara döktü. Gün geldi emekli oldular. Rahat etmeleri lazım, rahat ettirilmeleri lazım lakin rahat edemiyorlar. Her geçen gün biraz daha berbata gidiyorlar. Kimin yüzünden? Birincisi TÜİK yüzünden. TÜİK kim ‘Tayyip’i Üzmeyen İstatistik Kurumu’nun baş harflerinden oluşan Türkiye İstatistik Kurumu, güya hepimiz ismine adil bir halde Türkiye’de alandan istatistik toplayacak, TÜİK’in belirlediği enflasyona nazaran emekliye artırım verilecek, çalışana artırım verilecek. TÜİK, enflasyonu geçen sene için yüzde 64 olarak açıkladı. Bakın artık birinci evvel, hepimiz ismine bu bilgileri topluyor ya. TÜİK, yüzde 64 belirledi enflasyonu bakalım 1 yılda emeklinin çalışanın para ödediği örneğin dana eti yüzde 143 zamlanmış, koyun eti yüzde 157, tavuk eti 81, zeytinyağı yüzde 180, patlıcan yüzde 123, zeytin yüzde 141 zamlanmış. TÜİK hesap yapmış enflasyon yüzde 64 demiş. Gerçek enflasyon hesaplandığında yüzde 127. Yarı yarıya fark var. TÜİK’in hesaplarına nazaran memur emeklisine yüzde 49 artırım yapıldı, en düşük emekli maaşına da yüzde 33 artırım yapıldı.
“ BU AÇLIK, SEFALET, YOKSULLUK FİYATINI, BU SİZİ MANAVIN ÖNÜNDEN GEÇEMEZ, MARKETE GİDEMEZ HALE GETİREN FİYATI KABUL ETMEYİN”
Geçen hafta gösterdim, emekliler ısrar ediyorlar, ‘Göstere göstere anlat’ diye. Bakın, 6 aylık enflasyon. Olağanda yüzde 60’ın üzerinde. TÜİK’e nazaran yüzde 37. Tayyip Erdoğan diyor ki ‘Enflasyona emeklimizi ezdirmedik.’ Enflasyon yüzde 37’yken en düşük emekli maaşı 7 bin 500’den 10 bin liraya çıktı, yüzde 33 artışla. Hiçbir şey olmasa, TÜİK palavra atıyor olmasa, bütün sayılar hakikat olsa enflasyon yüzde 37’ken en düşük emekli maaşına yapılan artırım yüzde 33. Burada emeklinin cebinden nasıl para çalındığını daima birlikte görüyoruz. Fakat temel konu şu. Geçen hafta gösterdim, dedim ki ‘En düşük emekli maaşı 7 bin 500 lira ve bu hafta artırım yapılacak. Recep Tayyip Erdoğan geldiğinde en düşük emekli maaşı taban fiyatın yüzde 147’si kadardı. 2002 yılında. Artık şayet yüzde 147 olsa 25 bin lira olması gerekir, şu anda dedim yüzde 44’ü kadar. 7 bin 500 lira. Bunu en azından taban fiyat yapalım.’ Dinlemedi ve 10 bin lira yaptı. Bütün emeklilere gösteriyoruz. Bugün taban fiyat 17 bin lira. Tayyip Erdoğan’ın geldiği günkü oran konulsa 25 bin lira alacaktınız. Ancak bugün onun verdiği artırım 10 bin lira. Bütün emeklilere sesleniyorum. Geçtiğimiz cuma çok sayıda emekli ile bir aradaydık, onlarla da bunu konuştuk. Buradan bütün Türkiye’deki emeklilere sesleniyorum. Bu açlık, sefalet, yoksulluk fiyatını, bu sizi manavın önünden geçemez, markete gidemez hale getiren bu fiyatı kabul etmeyin. Birinci talep, bu hafta kümemizin Meclis’te ve kurulda üzerinde duracağı birinci maksat 17 bin liradır. En düşük emekli maaşı 1 minimum fiyat olana kadar gayret edeceğiz.
“DEM DEĞİL ZAM”
Buradan Devlet Bahçeli’ye de Erdoğan’a da sesleniyoruz. Ağzınıza dolamışsınız. DEM, DEM, DEM. Milletin sıkıntısı DEM değil artırım, artırım, artırım. Bu artırımı alacağız. Emeklinin 10 bin lira yaptığını bu artırımı, birinci önce 17 bin liraya çıkarana kadar Türkiye’deki bütün emekliler ve CHP’liler iki elimiz yakanızdadır. Yakanızı bırakmayız, bu artırımı alacağız. 10 bin lirayı muvaffakiyet üzere anlattılar. Çıktık bu mevzudaki reaksiyonumuzu lisana getirdik. 10 bin lirayı çok kıymetli zammış üzere gösterdiler. Artık eminim ki bu itirazlar üzerine bir düzeltmeye yeltenecekler. O denli 1-2 bin lira seyyanen artırımı kabul etmiyoruz. En düşük emekli maaşını taban fiyat yapacak, 7 bin liralık artırımı alana kadar bütün emeklileri uğraş ve direnişe davet ediyorum.
“AKP ELİYLE TENCEREDEN ÇALINANLAR”
Değerli emeklilerin durumun görmek için şuna bakalım. Ocak 2003’te en düşük emekli maaşı 332 milyon lirayken, 6 sıfır atılmadan evvel. 2024’te Recep Tayyip Erdoğan’ın ‘müjde’ diye verdiği ve gelecek ay verilecek 10 bin lirayla, 332 kilo makarna alıyormuş emekli. Tayyip Erdoğan geldiğinde, artık 222 kilo alıyor. 166 kilo pirinç alabiliyormuş emekli maaşıyla artık 126 kilo alabiliyor. 90 kilo beyaz peynir alırken 80 kilo alabiliyor. 2 bin 553 yumurta alırken 1834 yumurta alıyor. 55 litre zeytinyağı alırken 44 litre zeytinyağı alıyor. 37 kilo dana eti alırken, 30 kilo dana eti alıyor. İşte hesap ortada. AKP eliyle 22 yılda emeklinin tenceresinden çalınan 110 kilo makarnadır, 719 adet yumurtadır, 40 kilo pirinç, 11 litre zeytinyağı, 10 kilo beyazpeynir, 7 kilo dana etidir. Şayet Tayyip Erdoğan geldiği zamanki kadar emekli maaşı verseydi, bu kadar fazlası herkesin mutfağında, buzdolabında, kilerinde olacaktı. Recep Tayyip Erdoğan emeklinin mutfağından, kilerinden, sofrasından bunları çalmıştır. Herkes görsün ve kararını ona nazaran versin.
‘Bir ülkenin ne kadar gelişmiş olduğu o ülkenin yaşlıları ve emeklilerine verdiği değerle ölçülür.’ Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün yaşlılar için söylediği en değerli kelam, yaklaşım. Senin ne kadar uygar olduğun yaşlını, emeklini ne kadar rahat ettirdiğine bağlıdır. Almanya’da devlet Türkiye Cumhuriyeti de devlet. Almanya’nın da emeklisi var, Türkiye’nin de emeklisi var. Almanya’da Hans çalışıyor, emekli oluyor, aldığı emekli maaşıyla her sene biniyor Berlin’den uçağa, iniyor Antalya’da. Gidiyor Manavgat’a tatilini yapıyor. Bizim emekli Hasan, Ziraat Bankası’ndan maaşı çekiyor, bırak Manavgat’a gitmeyi, manava gitmeye korkuyor. Hollandalı Urzula’yı Urla’da tatil yaptıranlar var, bizim Ünzile abla emekli olduktan sonra çocuk bakacak, meskenlere gidecek, çamaşır yıkayacak, paklık yapacak. Bizim Ünzile ablamızın hakkını da Hasan amcamızın hakkını da savunmak toplumsal demokratların, CHP’nin boynunun borcudur. Recep Tayyip Erdoğan geçen hafta, yani yüzde 33 artırım yapıp, 7 bin 500’ü 10 bin yaptı, yüzde 5 uygunlaştırma yaptı ya, döndü dedi ki ‘Bunun bize getirdiği yük 200 milyar lira.’ Kardeşim yük dediğin bu ülkenin milyonlarca emeklisine insanca ömür değil de sürünmek, açlık, sefalet çekmek üzerinden reva gördüğün sayının toplamına yük diyorsun. Lakin 1 senede kur muhafazalı mevduata ödediği para tam 800 milyar lira. Adamın parası var, ‘Paramı TL’ye güvenmiyorum, dolar alacağım’ diyor. ‘Aman alma’ diyorlar, dolar fırladı, 20 lira oldu, 30 lira olur. Alma onu 20 lirayken, 18 lirayken dolar 20 olmasın diye. ‘Ne yapayım’ diyor, ‘Ben sana faiz vereyim, dolar çıkacak olursa da ortadaki farkı cepten vereyim. O ortadaki farkın garibanın, çalışanın, emeklinin cebinden verilmesi, yani hepimizin cebinden verilmesine kur muhafazalı mevduat’ diyoruz. Parasına para katanlar, ‘Faiz yetmez döviz farkını da isterim’ diyenlere verilen para 800 milyar lira, bütün emeklilere verilen 200 milyar lira. Bir de ‘200 milyar liraya sırtıma yük oldunuz’ diyen Recep Tayyip Erdoğan var ortada.
“YENİ EMEKLİNİN MAAŞINI ESKİYE ÖDETİYORLAR”
Her ülke emeklisine ulusal gelirden bir hisse öder. Nüfus yaşlandıkça, emekli sayısı arttıkça bu hisse artar. Bu bütün dünyanın yaşadığı bir gerçekliktir. Türkiye’de 3 sene evvel emeklilere ödenen toplam para ulusal gelirin yüzde 7’siydi. Üstüne 2,5 milyon EYT’li emekli geldi. Bu sayının ne olmasını beklerdiniz, yüzde 8-9’a çıkmasını. Kaç olmuş? Bu sene yüzde 5. Yani nasıl bir sistem var? Yeni emeklilerin maaşını eski emeklilere ödeten bir sistem var. Emeklinin cebinden her sene para çalıp, yeni emeklinin maaşını mevcut emekliye ödeten bir sistem var. Türkiye’de ulusal gelir artarsa, gelir artarsa, refah artarsa lakin bir tek emekliye yapılan artmazsa işte bugünkü sefalet tablosu ortaya çıkar. Sorunun başladığı yer de bitirilecek yer de açıktır. Açıkça söylüyorum, Adalet ve Kalkınma Partisi 2015 yılında 5510 sayılı maddeyi değiştirerek, prim güncelleme kat sayılarını, aylık bağlanma oranlarını, aylıkların alt hudutlarını düşürdü. O denli olunca bütün emekli maaşları süratle erimeye başladı. Adalet ve Kalkınma Partisi’nin emekliyi fakirleştirmesi, krizden, zorluktan olan bir şey değil. Kardeşim o günden bugüne ‘Milli gelir 4 bin liradan 10 bin lira oldu’ diyorsunuz, amaç 23’tü ancak 10 bin oldu diyorsunuz. Emeklinin cebindeki para 25 bin olacağına, 10 bin liraya düşüyor. Burada işçiler ve emekliler bilerek, isteyerek fakirleştirilmektedir. Bugün yapılması gereken birinci iş en düşük emekli maaşını minimum fiyata endekslemektir. En düşük maaşı genel fiyat halinden, hem taban fiyatta hem de emekli maaşında çıkarmaktır. Üçüncü iş, bir iş çözülecekse yırtıldığı yerden dikilir. Şöyle yapacağız, prim güncelleme kat sayıları tekrar artırılmalıdır, aylık bağlama oranları artırılmalıdır, aylıkların alt hududu artırılmalıdır. Bunlar yapılmadığı takdirde emeklilerin iki yakasının bir ortaya gelmesi mümkün değildir. Biz CHP Kümesi olarak Meclis’te yapacağımız tüm çalışmalarda, vereceğimiz tüm önergelerde hem en düşük emekli maaşını yükseltilmesi için, hem de bundan sonra emeklilerin sefalet fiyatları almaması için gerekli önergeleri vereceğiz. Bütün emekliler dönsün, Meclis’e baksınlar. O çok milliyetçi MHP bu milletin emeklilerin zenginleşmesi, durumunun düzelmesinden yana mı oy kullanacak, emekliler sürünsün diye mi oy kullanacak? O çok milliyetçi, muhafazakar Adalet ve Kalkınma Partisi’nin milletvekilleri, emeklinin yüzü gülsün diye mi oy kullanacak, emekliler sürünsün diye mi oy kullanacak? Hepiniz göreceksiniz ki CHP Kümesi, halkın, cumhuriyetin kümesi, emeklilerin gerisinde duracak ve onlar için oy kullanacak. Biz emeklinin ve işçinin sıkıntılarını yılmadan, usanmadan, bıkmadan tekrar edeceğiz. Buradan bütün örgütüme, bütün milletvekillerimize, sesimizin ulaştığı, sözümüze kıymet veren herkese şunu söylüyoruz. Lütfen tekrar edin, bizden duyduklarını tekrar edin. Emekli hak ettiğin alsa 25 bin lira alacaktı, bu maaşı hak etmiyor. CHP bu bahiste önerge veriyor, bunlar reddediyor. Emekli maaşının 17 bin lira olmasıyla ilgili bunu kahvelerde, konut gezmelerinde, fabrikalarda, tarlalarda tekrar edin. Zira tekrarın gücü kıymetli. Onlar hırsızlarına sahip çıkarken, biz doğrulara, dürüstlere sahip çıkmaktan geri durmamalıyız.
Bugün Recep Tayyip Erdoğan çıksa 2 defa 2, 5 eder dese anında açıklama yapar AKP’nin vilayet liderleri. ‘Reisimiz kerrat cetvelindeki tarihi yanılgıyı düzeltti. Bugüne kadar yanlış yapılıyormuş’ derler. Devlet Beyefendi çıkar der ki prompterden okuyarak, ‘2 kez 2’nin 5 ettiği MHP’nin terk edemeyeceği bir davasıdır’ der, daima bir arada 5 derler. Adamlar palavrası, haksızlığı, hukuksuzluğu, kandırmacayı tekrar ederken örgütümden doğruları tekrar etmesini, emeklinin ve işçinin hakkını savunmasını, savunduklarını anlatmasını bekliyoruz. En düşüm emekli maaşı 17 bin lira olana kadar susmak yok. Tekrara devam.
“MEMLEKETTE PAKLIK OLUYOR SANMAYIN”
Geçmişte yaptığımız ve karşılıksız kalmış bir çağrıyı hatırlatmak durumundayım. Malum memleket cürüm cenneti. İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya’yı dikkatle takip ediyorum. Toplumsal medya hesabından kolay bir hesap yaptık. Başka farklı yaptığı açıklamalardan şu net olarak ortaya çıkıyor. Ali Yerlikaya’nın bakanlığı devrinde 126’sı kırmızı, 5’i mavi bültenle aranan toplam 236 yabancı hatalı Türkiye’de yakalanmış. Bu değerli bir sayı lakin bir gerçeklik var, bu 236 milletlerarası hatalı, uyuşturucu baronu, insan kaçakçısı, mafya önderi kimin vaktinde gelmiş? Pekala. Süleyman Soylu’nun vaktinde gelmiş. Pekala bu Süleyman Soylu’yu atayan o dolma kalem, o kalemin mürekkebi kime aitmiş? Ali Yerlikaya’yı kim atadıysa aynısına aitmiş. Sakın ha Ali Yerlikaya’nın periyodunda yakalananlara bakıp da memlekette paklık oluyor sanmayın. Memleketi bu pisliğe, burasına batıranlar da o Süleyman Soylu, onu atayan dolma kalem, o mürekkebin sahibi 3 söz ile Recep Tayyip Erdoğan’dır. Dedim ki ‘Ey Recep Tayyip Erdoğan, bu pislikten partinin kurumsal olarak ve senin şahsen sorumlu olmadığını söylüyorsan, getir soruşturma önergesini Süleyman Soylu hakkında imzalayalım. Meclis soruştursun, Anayasa Mahkemesi Ulu Divan sıfatıyla bu kişiyi yargılasın.’ Bunu yapmıyorlar. Soylu periyoduyla ilgili hesaplaşmayı kapalı kapılar arkasında, hesap sormayı kendi sistemleriyle yapıyorlar. Hukuk devletinde kapalı kapılar arkasında hesaplaşma olmaz. Bakansa hesabı Büyük Divan’a verecek. Recep Tayyip Erdoğan, buradan hem bu memleketler arası hatalılar için, hem de Ayhan Bora Kaplan bunu Tayyip Erdoğan’ın önüne koyun, çok biliyor ve duyuyor da. Ayhan Bora Kaplan, Süleyman Soylu. Ankara’daki cümbüş merkezleri ve devletimize emanet edilmiş kimsesiz çocuklar üzerinden önümüzdeki devirde altından kalkamayacağınız, altında kalacağınız o rezaletler ortaya dökülmeden önce ya Süleyman Soylu’nun gereğini yaparsın ya da bu pislik ve rezaletten şahsen sorumlusun.
“DEVLET DENETLEME KONSEYİ’NİN MERKEZ BANKASI İÇİN HAREKETE GEÇMESİ LAZIM”
Merkez Bankası krizimiz var. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Türkiye Cumhuriyeti’nin en esaslı kurumu. 1930’da kuruldu, savaş meydanında kazanılan zaferin ekonomik zafere dönüşmesi niyetiyle, maksadıyla kuruldu. Atatürk’ün tabiriyle artık ekonomik zaferler kazanmak lazımdı, Merkez Bankası’nı kurdular. Kanunu var. Kuralları var, sağlam geleneği var. Bu kurum kanunu yeterince 5 yılda 1 tane lider değiştirmesi gerekirsen, son 5 yılda 4 tane lider değiştirdi. Özerk olması gerekirken, ‘Başkanı laf dinlemiyordu, ondan değiştirdim’ üzere hepimizi dünya önünde de küçük düşürecek yaklaşımlarla değiştirildi. En son yeterli yetişmiş, dünyanın çeşitli ülkelerinde değerli vazifeler yaptığını söz ettikleri bir hanımefendi, Gaye Hanım bankanın başına getirildi. Ne oluyorsa oluyor bankada. Bir müddettir Gaye Hanım’ın ailesi, babası, küçük çocuğu üzerinden bir şeyler yapılıyor. Savlar gerçekse durum çok vahim. Savlar palavraysa durum tekrar çok vahim. Bu kurumun derhal ilgili denetleme sistemlerinin, teftiş konseylerinin harekete geçmesi, gerekirse Devlet Denetleme Konseyi’nin harekete geçmesi, süratli halde tahkikatın yapılıp bu tartışmanın bitmesi lazım. Öbür türlü Adalet ve Kalkınma Partisi’nin kendi iç çekişmelerinin, kendi vesayet savaşının Merkez Bankası’nda yürütüyor olması bu kurumu yıpratmaktadır. Bu kurumun yıpranması Türkiye’nin yıpranmasıdır. Bu kurumun prestij kaybetmesi, Türkiye iktisadının yurt dışında prestij kaybetmesidir. Siz kendi getirdiğiniz, ala ile bala ile getirdiğiniz üst seviye bürokratı kendi gazetelerinizin manşetlerinden, kendi trollerinizin paylaşımlarıyla yıpratarak istifaya zorlarsanız yarın bu kurumun başına gelecek yetişmiş insan kaynağını da bulamazsınız. Bu kurumu bu hale getirirseniz, bu kurumun yurt dışındaki muhatapları önünde ciddiye alınmasında önüne geçersiniz. İsimler, vitrin değişiyor ancak anlayış değişmediği için ne kriz bitiyor, ne sorunlar bitiyor… Anlayış 5 yılda 4 sefer Merkez Bankası değiştiren, özerk olacak, aldığı kararları aldığı eğitime nazaran verecek olan takımlara laf dinlemiyor diye, başına buyruk davrananlar diyerek, yerine siyasi atama yapanlar yaşananların baş sorumlusudur. Merkez Bankası’nı dikkatle takip etmeye devam edeceğiz.
“BU ÜLKENİN GERÇEK BEKA SORUNU…”
“931 ÇOCUK, İŞ CİNAYETLERİNDE HAYATINI KAYBETTİ”
Oksijen gazetesini elime aldım. Sevgili Zafer Keyifli çok kıymetli bir gazeteciliğe inatla devam ediyor ve okuduğum bir haber, kaygılarımı bir kat daha artırdı. Geçen sene, bir yıl evvel Alman Lisesi’nden mezun 124 öğrencinin 122 si, İstanbul Erkek Lisesi’nden mezun 166 gençten 133’ü Avusturya Lisesi’nden mezun 75 mezundan 74’ü üniversite için yurt dışını tercih etmiş. Robert Kolej mezunlarının yüzde 62’si, Galatasaray Lisesi mezunlarının ise yüzde 35’i kalıcı olarak yurt dışında yaşıyorlar ve çalışıyorlar. Bu sayılar sahiden Türkiye’nin beka sıkıntısıdır. Hepiniz biliyorsunuz, etrafınızdaki 4 gençten 3 tanesi ‘Fırsatını bulursam yurt dışına gitmek isterim’ diyor. İşte bizim vazifemiz, Türkiye Cumhuriyeti’ni yönetenlerin aslında baş vazifesi bu ülkenin hoş gençlerine bu ülkede hayal kurdurmaktır. Bütün dünyanın üzerinde hayal kurduğu bu memleketin gençlerinin dünyanın öbür ucunda hayal kurmalarına müsaade vermeyeceğiz. Gençlerimize de geleceklerine de daima birlikte sahip çıkacağız. Hayalleri yurt dışında bile olamayan, hayalini bile kuramayan gençlerimiz de var. Emniyetli raporlara nazaran Adalet ve Kalkınma Partisi’nin devrin en az 931 çocuk personel, iş cinayetleri sonucunda hayatını yitirdi. Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın Mesleksel Eğitim Merkezleri Projesi çerçevesinde çocuklarımız haftanın bir günü okulda dört günü staj ismiyle fabrikalarda ya da iş yerlerinde çalışıyorlar, orada geçiriyorlar. Bu hususla ilgili bakanlık övünerek istatistikler yayınlıyor. Şunu tabir edelim elbette teknik liselerin, sanayi meslek liselerinin pratik eğitimlerini pratik alanda vermeleri doğrudur değerlidir. Yatkınlık ve yetkinlik eğitimleri kıymetlidir. Öğrencinin tornavida tutmayı öğrenmesi, araç gereci öğrenmesi, elinin yatkınlaşması kıymetlidir fakat bu stajdır meslek edindirmedir. Bunu Türkiye’de ucuz çocuk işçiliğine dönüştüren bir anlayış var. Buna temelden itiraz ediyoruz. Bakın geçen hafta Arda’nın öyküsü. Arta Tombul. Daha 14 yaşında. Staj yaptığı demir çelik fabrikasında başı sac bükme makinesine sıkışıyor, on altı dakika boyunca Arda kurtarılmayı bekliyor. Fabrikada o alanda yalnız bırakıldığı için on altıncı dakikanın sonunda hayatını kaybediyor. Ömer Çakar 17 yaşında klima montajı sırasında çatıdan düşerek hayatını kaybetti. Zekai Dikici 16 yaşında çalıştığı inşaatın 5. katından elektrik döşemesi işi yaparken düştü, hayatını kaybetti. Ulaş Dumlu 17 yaşında. Arızayı gidermek için çıkarıldığı elektrik direğinden istikrarını kaybederek düştü, arıtma havuzunda hayatını kaybetti. 17 yaşındaki Emre Koç stajyer olarak çalıştığı mobilya atölyesinde devrilen suntaların altında kalarak feci halde can verdi. Meslek liselerindeki çocukların çalıştırılması değil, yetiştirilmesi gerekir. Bu çocuklar yetkinlik kazanırken, yatkınlık kazanırken, meslek öğrenirken bu çocukların iş kazalarına kurban gitmesi, çalıştırılmaması gereken ağır, tehlikeli ve çok tehlikeli işlerde asla çalıştırılmamaları ve bakanın tabiri, 2 milyar TL ülke iktisadına yarar sağlamış olağan emekçi çalıştırma yerine stajyer çalıştırarak. Stajyerin eğitim almasına evet, katkı sağlamasına evet, yetiştirilmesine evet. Lakin çocuk emekçi olarak emek sömürüsüne ve hayatını kaybetmesine ‘hayır’ diyoruz. Bu mevzuda hükümeti bir sefer daha uyarıyoruz. Evlatlarımızın canını pazarda bulmadık. Bu hususta çok daha dikkatli ve çok daha hassas olunmalı, kontroller yapılmalı, gerekli yasal düzenleme meclisten geçirilmelidir.
“SANDIK, İKTİDARA KARNE VERME GÜNÜDÜR”
Son kelamım, 31 Mart seçimlerine giderken cumartesi günü Çankaya’daydık. Çankaya Belediyemizin Abidin Paşa Köşkü’nü bir dijital müzeye çevirdiği Ulusal Uğraş Müzesi’ne, oradaydık. Bütün gençlerimizi o Ulusal Çaba Müzesi’ni görmeye davet ediyorum. Orada da sonraki gün Tunceli’de de Elazığ’da da gördüğüm bir şey var. Herkes 31 Mart seçimlerinin bir mahallî seçimin ötesinde iktidara kıymetli bir bildiri vermenin fırsatı olduğunun ayrıtına yavaş yavaş varmış. Emekliler şunu görmeli: 31 Mart seçimlerinde Tayyip Erdoğan hiçbir şey olmamış üzere oy alırsa dört yıl boyunca bir daha dönüp de yüzünüze bakmayacak. Zira ‘Ne olursa olsun, bağırıyorlar çağırıyorlar oy veriyorlar’ diyecek. İşçiler oy verirse ne minimum fiyat ne çalışma koşulları ne örgütlenme özgürlüğünde bir adım atacaklar. ‘Nasılsa oy alıyoruz’ diyecekler. Bu yoksulluğa, bu işsizliğe karşın, bu güvencesizliğe karşın kimse sakın ha sakın sandığa küsmesin. Sandık iktidara karne verme günüdür. Şayet 31 Mart tarihinde sandığa gidilir ve bu yokluğa, bu yoksulluğa, bu işsizliğe cevaben oy kullanılırsa 31 Mart tarihinde bu iktidara bir sarı kart gösterilirse önümüzdeki süreç muhalefet açısından, fakirler açısından, emekliler, işçiler, köylüler, esnaflar, dar gelirliler, dezavantajlı kümeler açısından çok daha değerli gelişmelere açık bir hale gelir. Yok oy alır istediklerini alırlarsa dört yıl boyunca dönüp de bakmazlar. Ben şunu söz edeyim. Türkiye’nin bütün göç alan belediyelerini Cumhuriyet Halk Partisi yönetiyor. Bütün göç veren belediyelerini de Cumhur İttifakı yönetiyor. Cumhur İttifakı’nın yönettiği yerlerden kaçış, CHP’nin yönettiği yerlere koşuş var. O vakit ne yapacak seçmen yahut ne yapabiliriz? Hepiniz Çankaya’ya Yenimahalle’ye gelemezsiniz. Hepiniz Karşıyaka’da Kadıköy’de oturamazsınız. Hepiniz Nilüfer’de oturamazsınız. Hepiniz Yenişehir’de oturamazsınız. Lakin hepiniz kendi memleketlerinize kendi illerinize kendi ilçelerinize Kadıköy’ü, Karşıyaka’yı, Yenimahalle’yi Çankaya’yı getirebilirsiniz. Zira buraları yöneten dürüst, çalışkan, etraf dostu, toplumsal yardımları olağanın beş katına çıkarmış AK Parti’nin yaptığının beş katı üzerinde toplumsal yardım yapan çevreci belediye liderlerimizi, halkçı belediye liderlerimizi kendi memleketlerinizde görevlendirebilirsiniz. Davetimiz Kastamonu’yadır. Davetimiz Erzincan’adır. Davetimiz Malatya’ya, davetimiz Erzurum’adır. Davetimiz Denizli’ye, Balıkesir’e, Bursa’ya, Manisa’yadır. Davetimiz 81 ile 972 ilçeyedir. Oyunuzu verin gelelim memleketinizi Türkiye’nin en beğenilen ilçelerinden, en hoş vilayetlerinden biri yapalım. Orayı pak yapalım, yeşil yapalım. Buna niyet edenlerden bir tanesi de ardımda Afyon’u yönetmek için sabırsızlanıyor. Davetim üniversite öğrencilerine, davetim Halkçı Liseliler’e, davetim bayanlara, davetim gençlere, davetim plazalarda çalışan, emeği sömürülen beyaz yakalılara, davetimiz genciyle yaşlısıyla, Alevi’siyle Sünni’siyle, Kürt’üyle Türküyle bu memlekette yaşayan bütün hoş insanlara. Daima birlikte sandıkta buluşacağız, ülkemizi dürüst, çalışkan, pak mahallî idarelerle buluşturacağız.”
Share this content:
Yorum gönder