İş İnsanından Diyabetli Çocuklara Sensör Bağışı
Turizm bölümünde faaliyet gösteren ve isminin açıklanmasını istemeyen bir iş insanı, Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Endokrinoloji ve Diyabet Kliniği’ne sensör bağışında bulundu. Klinikte takip edilen tip 1 diyabet hastası 20 çocuğa ve zelzele bölgesi Hatay’da 10 çocuğa 1 yıl mühletle toplamda 780 adet şeker sensörü bağışlandı. Maliyeti 2 milyon lirayı bulan yardım sonrası sensörler, hastanede yapılan aktiflikle maddi durumu kâfi olmayan ailelere dağıtıldı.
Marmara Çocuk Endokrinoloji ve Diyabet Derneği aracılığıyla hayırsever bir iş insanı 10’u sarsıntı bölgesinde olmak üzere 30 diyabetli çocuğa 1 yıl mühletle şeker ölçüm sensörü bağışladı. Hastanın toplantı odasında sensör dağıtım merasimi yapıldı. Merasime, Marmara Üniversitesi İstanbul Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Başhekimi Prof. Dr. Hakan Gündüz, kısım hekimleri, diyabetli çocuklar ve aileleri katıldı. Merasimde ailelere sensörün nasıl kullanılacağı ve özellikleri anlatıldı. Aktifliğin sonunda uzmanlar, sensörleri çocuklara takarak nasıl çalıştığını ve şeker ölçümünün yapılışını gösterdi.
ÇOCUKLAR PARMAKTAN ŞEKER ÖLÇÜMÜ YAPTIRMAK İSTEMİYOR
Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Endokrinoloji ve Diyabet Kliniği Kısım Lideri Prof. Dr. Belma Haliloğlu, “Diyabet sensörleri cilt altı sıvıdan kan şekerini ölçerek cep telefonundan gösteriyor. Diyabetli hastalar için büyük bir kolaylık sağlayan glikoz sensörü ayda 4 bin 500 lira kadar bir maliyet gerektiriyor. Diyabetli çocukların şu an şeker ölçümleri parmak uçlarını delerek yapıyor. Bu da ağrılı bir süreç olduğu için çocuklar kan şekerlerini ölçmek istemiyor. Sık kan şekeri ölçümü yapılmayan bir çocukta ise diyabeti yeterli bir formda dengelemek güçleşiyor. Parmaktan kan şekeri ölçümü ile günde 7-8 sefer şeker ölçümü yapan bir çocuğun ortalarda kan şekerin nasıl seyrettiğini bilmek çok mümkün olmuyor” dedi.
SENSÖR HER 5 DAKİKADA BİR ÖLÇÜM YAPIYOR
Prof. Dr. Haliloğlu, “Glikoz sensörü olan bir hastada her 5 dakikada 1 daima cilt altında hücreler ortası sıvıdan şeker ölçümü yapıp bunu cep telefonundan bildirdiği için şeker idaresi hem daha kolaylaşıyor hem de şeker düşmesi yükselmesi durumları evvelden görülerek tedbir alınabiliyor. Diyabetli çocukların ve ailelerin hayatını kolaylaştıran glikoz sensörü ayda 4 bin 500 lira kadar bir maliyet gerektiriyor. Bu aygıtların geri ödemesi SGK tarafından yapılmadığı için durumu yeterli olan hastalar bunu kendi cebinden ödüyor fakat durumu düzgün olmayanlar bunu alamıyor” diye konuştu.
Tip 1 diyabetin tedavisinde teknolojik ilerlemelerin kıymetine dikkat çeken Prof. Dr. Haliloğlu, bu ilerlemeler sayesinde diyabetin korkulacak bir hastalık olmaktan çıktığını belirtti.
TÜRKİYE’DE 18 YAŞ ALTI 15 BİN TİP 1 DİYABET HASTASI ÇOCUK VAR
Prof. Dr. Haliloğlu, “Gece hem aileler hem de çocuk rahat uyumuş oluyor. Sensör çocukları ve aileleri fizikî ve ruhsal olarak çok olumlu etkiliyor. Hem de diyabet komplikasyonlarını önleyerek uzun vadede oluşabilecek öbür hastalıklardan çocuklarımızı korumuş oluyoruz. Biz ya da aileler çocukları uzakta olsa bile şekerlerini görebiliyor. Sensörlerin mutlaka devlet tarafından karşılanması gerektiğini düşünüyoruz. Bu mevzuda Sıhhat Bakanlığı’nın onayı var. Fakat SGK’da gecikmeler yaşıyoruz. Bu bizler için önemli bir sorun. Ülkemizde şu anda 18 yaş altı 15 bin tip 1 diyabet hastası çocuk bulunuyor. Devlete büyük bir yük değil lakin aileler için önemli bir para. Birçok aile sensörü daima alabilecek durumda değil. O nedenle bağışlar bizim için çok önemli” dedi.
AİLELER ŞAD
Koluna sensör takılan 4 yaşındaki Zeynep’in babası Bayram Şahin “Yaşı küçük takip etmek sıkıntı oluyordu. Hastalığı da bilmiyor, anlatmak güçtü. Bilhassa muhtaçlık sahibi aileler için bu bağışlar çok kıymetli. Kızımın hastalığını 2 yıl evvel öğrendik, demir eksikliği vardı o tetiklemiş olabilir” diye konuştu.
Zeynep’in annesi Merve Şahin “Parmağından kan alıp şekerine bakarken canı yanıyordu. Benimle daima pazarlık halindeydi. Bizim için çok güzel oldu. Gece ölçmek için daima uyanıyorduk, parmağı acıdığı için ağlıyordu” dedi.
14 yıldır tip 1 diyabet hastası 18 yaşındaki Muhammet Eren Sarı da koluna sensör taktırdı. Vakit zaman şekerini ölçerken bıktığını anlatan Sarı, “Sensör benim için çok güzel oldu zira ihmal ediyordum. Hayatımı kolaylaştıracak” ifadelerini kullandı.
Share this content:
Yorum gönder