Bursa‘da yaşayan Emin Altınsoy, emekli olduktan sonra küçük yaşlardan bu yana biriktirdiği plakları dinleyebilmek için bir gramofon satın aldı. Aldığı gramofonun çalışmamasıyla tamir edebildiğini fark eden Altınsoy, yurt dışından aldığı gramofon kesimleriyle özel tasarım gramofonlar üretti. Türkiye’nin en eşsiz koleksiyonlarından birine sahip olan Altınsoy, unutulmaya yüz tutmuş yapıtları gelecek jenerasyonlara aktarmak istediğini kaydetti.

Bursa’da yaşayan 62 yaşındaki emekli devlet memuru Emin Altınsoy, küçük yaştan bu yana biriktirdiği plakları dinleyebilmek için gramofon satın aldı. Aldığı gramofonun meskene geldiğinde çalışmaması üzerine tamir etmeye çalıştı. Gramofonu tamir edebildiğini fark eden Altınsoy, bu sefer İstanbul ve Avrupa ülkelerinden gramofon modülleri satın aldı. Ahşap işlerine de el yatkınlığı olduğunu söyleyen Altınsoy, yine yaptığı gramofonlara özel tasarım kasa üretti. Daha sonra gramofon borularının da geçmişte ahşaptan olduğunu fark ederek kendisi yapmayı denedi. Konutunun balkonunda yaptığı ahşap boruları gramofonlarına takarak daha kaliteli ses elde etti. Dut, maun ve ceviz ağaçlarından gramofonlar yapan Altınsoy, Türkiye’de eşi gibisi olmayan bir koleksiyonun da sahibi oldu. Ayrıyeten 2 binin üzerinde taş plak barındıran bir koleksiyonu daha olduğunu söyleyen Altınsoy, günümüzde unutulmaya yüz tutmuş yapıtları en kaliteli haliyle gelecek jenerasyonlara aktarmak istediğini söyledi.

İlk sefer aldığı gramofon bozuk çıktı, sıfır’dan kendi üretti

2 binin üzerinde plak koleksiyonu var

Babasından kalan plakların üzerine kendisinin de plaklar ekleyerek geniş bir koleksiyon sahibi olduğunu söz eden Altınsoy, “İnsanın içinde müzik ve sanat sevgisi olmazsa gramofonun ya da biriktirdiği kimi şeylerin bir manası olmuyor. Ben çocukluğumdan beri plak biriktirmeyi severim. Babamdan kalan 45’lik plaklar, 33’lük plaklar, 78 zamanı dediğimiz taş plaklar elimde mevcuttu. Gramofonla tanıştıktan sonra bu plakları arttırdım. Şuan elimde ne kadar plak olduğunu bilmiyorum lakin 2 bin’in üzerinde olduğuna inanıyorum. Bu plakları ticaretten daha çok, gelecek kuşaklara bırakmak, sanatkarlarımızı ölümsüzleştirmek için biriktiriyorum. Hayatta her şey para değil ben onu anladım. Hobi ile uğraşırken de sanata ve ülkenin özgeçmişine sahip çıkmak üzere şeyler benim için önemli” dedi.

Ahşap boruyla daha kaliteli ses üretiyor

Gramofonun kasası üzere borularını da ahşaptan üreten Altınsoy, “Normalde gramofonlar ben yapana kadar pirinç ve tenekeydi. Pirinç ve tenekenin ticareti ve satışı kolay diye beşerler ahşapla uğraşmamışlar. Türkiye’deki koleksiyonerler de, kimi iş adamlarında, kimi bakanlarda, ülkemizin ileri gelenlerinde benim ahşap borularım ya da gramofonlarım konutlarında sergileniyor şuanda. Yaptığım işten de çok memnunum, severek yapıyorum. Yapmaya devam ediyorum, üzerine kendimden bir şeyler katıp geliştirerek daha hoş borular yapmak için uğraş veriyorum. Teneke borularda ses daha akustik çıkıyor. Telli çalgılarda bu yüzden ahşap boru tercih ediliyor. Genelde dut ağacı, maun üzere kaliteli ağaçlardan üretildiği vakit bunlardan çok yeterli ses alınıyor. Ben yaptığım borularda çoklukla dut, maun ve ceviz ağacı kullanıyorum o yüzden harika bir ses çıkıyor. Tahta borular tenekeyle kıyaslanamayacak kadar uygun ses çıkarıyor” sözlerini kullandı.

Afrika’da yaşayan bir böceğin salgısıyla cila yapıyor

Yaptığı gramofonlarda sesin daha kaliteli çıkması için sentetik cila kullanmadığını kaydeden Altınsoy, “Mustafakemalpaşa’da yöresel olarak kayın ve ceviz ağaçları çok bu ağaçları alıp boyutuna nazaran kestiriyorum ve modülleri güneşte kurutuyorum. Kuruyan modüllere hal verip birbirine ekliyorum. Aşağı üst bir borunun üretimi bana 15 güne mal oluyor. Komalak cilası 17-18. yüzyıllarda Avrupa’da mobilya cilası olarak kullanılıyor. Evvelce günümüzde olduğu üzere sentetik cilalar olmadığı için bu komalak cilası Afrika’da bir böceğin salgısından elde ediliyor. Bu böceğin salgısı toplanıyor ve kurutuluyor, kurutulan öz ispirto ya da alkolle açılıyor ve komalak cilası elde ediliyor. Bu cila bir beze emdirilerek ahşaba 50-100 kat ortası sürülük bu katlar kişinin inisiyatifine bağlıdır, ne kadar kalın sürülürse o kadar parlak ve kalın olur. Bu işlemelerden sonra gramofon borusunun imal kademesinin sonuna geliyoruz. Bu emeğimin karşılığını alabiliyorum bu daha öbür yapıtlarımın gelişimine katkı sağlıyor. Ürdün, Libya, Singapur, Amerika, Almaya ve İngiltere’ye eserlerim gitti. Toplumsal medyada yaptığım paylaşımlara hoş tenkitler alıyorum, kitap gönderen bile oldu. Bana yardımcı olmak için metriyarlar, diyaframlar, motorlar gönderiyorlar. Bu işle uğraşırken çok bireyle arkadaş oldum” diye konuştu. – BURSA