Medicana International İstanbul Hastanesi Psikoloji Kısmı’ndan Uzman Klinik Psikolog Zozan Başçı Tuncay, okul öncesi periyotta ölçülü bir disiplinle, hudutları belirlenmiş bir ortamda büyüyen, özgüveni desteklenmiş çocukların okula daha kolay adapte olabildiğini bildirdi.

Hastaneden yapılan açıklamada görüşlerine yer verilen Uzman Klinik Psikolog Zozan Başçı Tuncay, çocukların okul devrine ahenk sağlamakta zorlandığında okul kaygısının bariz biçimde ortaya çıktığını ve bunun sonucunda, kuvvetli bir kaygıyla çocuğun okula gitmek istemediğini belirtti.

Her 100 çocuktan 4-5’inde okul korkusu görülebildiğini aktaran Tuncay, “Çocuk okula gitmek istemez, gitmeye zorlanırsa hem fizikî hem de duygusal büyük yansılar gösterir. Bu durum okula gidişin birinci günlerinde ortaya çıkabildiği üzere, rastgele bir vakitte da görülebilir. Okul korkusu, erkek ve kız çocuklarda görülme sıklığı eşit. Okul korkusu yaşayan çocuklar, ‘Bugün okula gitmesem olmaz mı?’ derler. Konutta kalınca yakınmaları kısa müddette geçer. Konuttan dışarı çıkmaya büyük direnç gösterirler. Kolundan tutup götürülmek istenirse yere yatarlar, ağlarlar.” sözlerini kullandı.

Tuncay, çocuklarda endişe sebebiyle fizikî semptomların da görülebildiği, bilhassa sabahları mide, karın ve baş ağrılarından şikayet etmeye başladıkları bilgisini paylaşarak, okula ahenkte zahmet yaşayan çocuklarda okula gitmekte isteksizlik, alt ıslatma, öfke nöbetleri, ağlama krizleri, kabuslar, çok huzursuzluk, tırnak yeme üzere davranışlar gözlemlenebildiğinin altını çizdi.

Okul endişesinin altında yatan nedenlere değinen Tuncay, şunları kaydetti:

“Okulda başarısızlık korkusu, kendisine berbat davranan bir arkadaştan dehşet, meskende okulla/öğretmenle ilgili yapılan olumsuz konuşmalar, çocuğun utangaç, telaşlı, hassas bir yapıda olması, değişim ve yeniliklerle baş edememesi, mesken içinde hiç kural koyulmaması ve her istediğinin yapılması sebebiyle konutun okuldan daha cazip gelmesi, ebeveynleri tarafından terk edilme korkusu, anne-baba tavrı üzere nedenleri olabilir. Genelde bu ahengi sağlayamamasının temelinde, duygusal bağ kurduğu şahısların yahut kendisinin başına bir şey gelmesi ve kendisi için çok değerli olan şahıslardan ayrılma korkusu görülür. Ailesine bağımlılığı devam eden çocuklar ve aileleri süreçten hayli olumsuz etkilenir.”

Tuncay, okul öncesi periyotta ölçülü bir disiplinle, sonları belirlenmiş bir ortamda büyüyen, özgüveni desteklenmiş çocukların okula daha kolay adapte olabildiğini vurgulayarak, “Güvenli yetiştirilen çocuklar değişen şartlara ve durumlara daha kolay ahenk sağlar. Sorumluluk şuuru gelişir, günlük hayatta sorunlara karşı muhakeme gücünü kullanabilir, başaramadığı durumlarda geri çekilmek yerine denemeye çaba eder, göz teması kurar, seçim yapma yetisine sahip olur.” görüşünü paylaştı.

Zozan Başçı Tuncay, okula ahenk sürecini kolaylaştırmak ismine ailelere şu tekliflerde bulundu:

“Okula başlamadan evvel çocuğunuzla okul hakkında konuşmak ve ona okul ortamının nasıl bir yer olduğunu anlatmak kıymetlidir. Bu, çocuğunuzu zihinsel olarak hazırlayacak ve okulun ne kadar eğlenceli ve öğretici bir yer olabileceğini kavramasını sağlayacaktır. Okul korkusu yaşayan çocuğun olabildiğince çabuk okula geri dönmesi gerekir. Bu mevzuda ailelerin dengeli davranmaları gerekir. Çocukla birlikte okula gitmek, dersteyken dışarıda beklemek ve bir arada meskene dönmek başlangıçta alışkanlığı sağlamak ve adapte olmak için yardımcı olabilir. Ancak bu durumu daima hale getirmemek gerekir. Zira çocuklar aslında anne ve babasından ayrılamadığı için bu yansıyı vermektedir. Hasebiyle bu türlü bir durumda farkında olmadan olumsuz davranışı pekiştirme riski ortaya çıkabilir.”

Çocukların, ebeveynlerini ve öğretmenlerini işbirlikçi ve dostça bir etkileşim içinde gördüğü vakit, okulun aileleri tarafından kıymetli kabul edilen bir yer olduğu iletisini alacaklarını söz eden Tuncay, çocukların okul endişesinin bastırılmamasını bilakis hislerini paylaşacak uygun ortamlar oluşturulması gerektiğine işaret etti.

Tuncay, herkesin his ve fikirlerini paylaştığı sohbet saatleri düzenlemenin, aile bağlarını güçlendirdiğine dikkati çekerek, “Aileler, ‘Beni bırakmak istemiyorsun. Kaygılı olduğunu biliyorum. Bu yeni sınıfın sana daha büyük görünüyor. Eski ana sınıfındaki oyuncaklar burada yokmuş, o denli demiştin’ üzere cümleler, çocukların yaşadığı hislerle baş etmekte yalnız olmadığını ve onun hislerini önemsediğinizi gösterir.” yorumunda bulundu.